Ta obrona rozprawy doktorskiej była niezwykła – to pierwsza tego rodzaju obrona w historii Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu. Ponadto przeprowadzona w szczególnych warunkach, czyli z zachowaniem zasad sanitarnych obowiązujących ze względu na pandemię.
Na temat kosztów zatrudnienia można spotkać się z różnymi opiniami, tak wśród ekonomistów, jak i uczestników rynku pracy. Chciałem zweryfikować, czy faktycznie klin podatkowy stanowi istotną barierę utrzymania i tworzenia miejsc pracy, a także demotywuje pracowników do bardziej efektywnej pracy. Moim motywem było również zaproponowanie potencjalnych kierunków reform systemu podatkowo-składkowego w Polsce, które pozwoliłyby obniżyć poziom pozapłacowym kosztów zatrudnienia
– mówi Łukasz Ziębakowski.
Pana Łukasza Ziębakowskiego znam od 2012 roku. Zawsze był ambitnym, zdolnym i bardzo pracowitym studentem, którego rozwój naukowy miałem okazję obserwować, jako jego promotor pracy licencjackiej i magisterskiej. Obrona pracy doktorskiej dobitnie pokazała bardzo dobre opanowanie warsztatu naukowca i swobodę w wystąpieniach publicznych, co napawa mnie dumą i nadzieją na przyszłość. Liczę, że Pan Łukasz Ziębakowski będzie chciał pozostać w murach swojej Alma Mater jako dydaktyk i naukowiec
– chwali swojego podopiecznego dr Jacek Połczyński, promotor pomocniczy.
Prawdziwym ciosem było odejście pierwotnego promotora pracy, śp. prof. dr. hab. Wacława Jarmołowicza, z którym bardzo się zżyłem. Wciąż z wielką sympatią wspominam wspólne seminaria doktoranckie, które stanowiły swobodną, na istotnym poziomie naukowym prowadzoną merytoryczną dyskusję – wspomina Łukasz Ziębakowski – Jestem wdzięczny, że wówczas ogromne wsparcie otrzymałem od władz Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, promotorów mojej rozprawy – prof. dr. hab. Przemysława Deszczyńskiego i dr. Jacka Połczyńskiego oraz Kierownika Studiów Doktoranckich – prof. dr hab. Wiesławy Przybylskiej-Kapuścińskiej – dodaje.
