Pracownicy służby zdrowia od ponad roku niosą pomoc chorym na COVID-19. Opinię społeczną zdominowały informacje o wydolności systemu, liczbie personelu i sprzętu, a nie wspomina się o codzienności pracy w ciężkim stresie, wyczerpaniu fizycznym i psychicznym.
Pracownicy medyczni tak samo, jak pacjenci są narażeni, na utratę zdrowia i życia. To wszystko ma wpływ na ich kondycję psychiczną. Personel medyczny, chociaż jest przeszkolony, od ponad roku przebywa na pierwszej linii frontu w walce z wirusem. Dodatkowym obciążeniem jest zmiana dotychczasowego sposobu pracy. Powstały nowe procedury, konieczność stosowania ekwipunku, zwiększona czujność i odpowiedzialność.
W warunkach ograniczonego kontaktu z bliskimi personel medyczny często towarzyszy pacjentom przy ich śmierci. Wymienione czynniki powodują,
że jest narażony na zaburzenia lękowe, depresyjne, długotrwały przewlekły stres, stres traumatyczny i bezsenność.
W warunkach ograniczonego kontaktu z bliskimi personel medyczny często towarzyszy pacjentom przy ich śmierci. Wymienione czynniki powodują,
że jest narażony na zaburzenia lękowe, depresyjne, długotrwały przewlekły stres, stres traumatyczny i bezsenność.
Bez psychologicznego wsparcia te czynniki będą w sposób znaczny obniżały jakości życia prywatnego oraz bezpośrednio wpływały na wykonywaną pracę -dodaje ekspertka.
Joanna Wiśniewska - psycholog i wykładowca WSB w Toruniu
Człowiek w okolicznościach wzbudzających poczucie zagrożenia życia, aby przetrwać, stosuje strategię opartą na cierpliwości oraz samodyscyplinie i empatii. Kluczem do poradzenia sobie z tym wyzwaniem jest znajomość mechanizmów działania stresu, sposoby przeciwdziałania i udzielania pomocy sobie i drugiej osobie.
Podobna sytuacja dotyczy pacjentów po przejściu COVID-19. W ośrodkach wytchnieniowych, gdzie dyżurują psychologowie, drzwi do gabinetów nie zamykają się.
Jednak co robić w sytuacji, kiedy nie mam dostępu do fachowej pomocy? Przeciwdziałanie uciążliwym objawom stresu powinny dotyczyć dwóch ważnych sfer: fizycznej i psychicznej. Warto zadbać o wypoczynek i aktywność fizyczną. Takie działania obniżają ryzyko chorób metabolicznych oraz poprawiają nastrój. Spośród wielu dostępnych metod wskazanym jest wykonywanie ćwiczeń oddechowych, najczęściej połączonych z wizualizacją tzw. praca z wyobraźnią, za pomocą których można regulować napięcie stresowe. Negatywne stany emocjonalne w nienormalnej sytuacji są adaptacyjną reakcją organizmu. Inną ze sprawdzonych metod jest minimalizacja destruktywnych myśli i przekonań, które zwiększają stres. Jednak najskuteczniejszym "katalizatorem" negatywnych myśli jest rozmowa z bliskimi lub kolegami z pracy. Bez filtracji emocji będą się one kumulowały i pogłębiały niepożądane stany dla naszego umysłu.
Joanna Wiśniewska- psycholog wojskowy, wykładowca WSB w Toruniu: https://centrumprasowe.wsb.pl/98532-psychologia-spoleczna-psychologia-wojskowa-joanna-wisniewska
